วันอาทิตย์ที่ 26 กรกฎาคม พ.ศ. 2552

วัดท่าการ้อง จ.พระนครศรีอยุธยา

ไปเที่ยววัดมาครับ แบบว่าวันหยุดไม่รู้จะไปไหนดีก็เลยขับรถเล่นๆไป อยุธยาดีกว่าอยู่ใกล้แค่นี้เองส่วนการที่เลือกมาที่ วัดท่าการ้อง ก็เพราะว่าได้ยินคนพูดถึงหลายครั้งและได้เห็นมีการรีวิวไว้ตาม Webboard ต่างๆพอสมควรก็เลยต้องมาพิสูจน์กันหน่อย
การเดินทางหากมาจากกรุงเทพก็มุ่งหน้าสู่จังหวัดพระนครศรีอยุธยาแล้วก็วิ่งผ่าเมืองไปออกอีกด้านนึงที่จะไปอำเภอเสนา-สุพรรณบุรีนั่นเหละไม่ต้องกลัวหลงเพราะจะมีป้ายบอกอยู่ตลอดทางจนถึงวัดเลยทีเดียวเมื่อมาถึงแล้วก็จะเจอนกกาตัวโตยืนต้อนรับอยู่ตรงทางเข้าเลยครับ
ลานจอดรถมีพื้นที่เหลือเฟือจอดรถได้เพียบไม่ต้องแย่งกันให้ปวดหัว..พอเดินเข้าวัดจะเจอโบสถุ์อยู่ด้านหน้าครับ ตกแต่งบริเวณโดยรอบสวยงามสบายตา

เณรน้อยใส่แว่นชมพูซะด้วย...จะเห็นว่ามีรูปปั้นดินเผาอย่างนี้อยู่ทั่วบริเวณวัดครับ

เด็กสมบูรณ์!!!

เข้าไปไหว้หลวงพ่อยิ้มกันครับ
เค้าให้จุดธูปเทียนบูชาที่ด้านนอกนะครับแล้วค่อยนำดอกไม้ไปบูชาและปิดทองทางด้านใน

เอ๊ะ...ทำไรกันอ่ะตั้งใจกันน่าดู

เค้าบูชาพระพุทธบาทจำลองกันครับแบบว่าให้อธิษฐานก่อนแล้วก็นำเหรียญไปตั้ง..ถ้าตั้งได้ก็จะไม่ล้ม(วี้วววว)
ถ้าตั้งได้ก็จะสมหวังน่ะ
เสร็จแล้วก็เดินไปด้านหน้าตีฆ้องตีระฆังให้ชื่อเสียงระบือไกลไป...

สีสวยดี

ชักหิวแล้ว..ไปหาของกินที่ตลาดน้ำหน้าวัดกันครับ

กาแฟโบราณ

ขายดีมากสังเกตุได้จากคนที่มาเที่ยวจะหิ้วกระบอกกาแฟแบบนี้กันทั้งนั้น

ที่เหนด้านขวานั่นน่ะขนมชั้นนะครับอร่อยด้วย

ข้าวขาหมูครับ 25 บาทอร่อยดี

ก๋วยเตี๋ยวเรือ

หม่อหมกปลาช่อน...ห้ามพลาดเด็ดขาดขอให้ซื้อติดมือไป หม้อละ 25 บาท

ยำแหนมตาสว่าง...เปรี้ยวโคด

อันนี้ขายอะไรก็ไม่รุ....มังมองแต่แม่ค้า

หอยทอด-ผัดไท มีผักแนมเป็นลำเรือเลย

ขนมหวาน

อิ่มแล้วก็มาให้อาหารปลาซะหน่อย...มีตู้อาหารปลาแบบหยอดเหรียญด้วย 10 บาท

เหนื่อแล้วก็มานั่งรับลมเย็นๆบนหัวเรือแล้วก้แทะกระจับมันๆไปด้วย...โอยอยากจะนอนซักงีบ

นี่ไง..กระจับใครไม่รู้จักยกมือขึ้น

เดินตลาดน้ำทั่วแล้วก่อนขึ้นบกก็อย่าลืมทำบุญซะหน่อย

และสิ่งที่จะเห็นต่อไปนี้คือ.....ห้องน้ำครับ สะอาดที่สุดเท่าที่เคยเห้นมาเลยเหละตกแต่งได้ด้วยงามมากขนาดพื้นยังปูพรมเลยครับ

และก็เชิญเยี่ยมชมศาลาเก่า...เก่าแค่ไหนดูจากบันไดก็แล้วกัน

มีที่ให้นั่งๆนอนๆอยู่ทั่วศาลา

มีเครื่องฝัดข้าวด้วยครับ

รอบบริเวณวัดก็จะมีที่สำหรับนั่งพักผ่อนอยู่ทั่วไป

หัวล้านชนกัน

คงเป็นจริงอย่างที่ว่า"มาแล้วต้องมาอีก"ผมก็จะกลับมาอีกเช่นกันครับ

ขอส่งท้ายด้วยสัญญลักษณ์ของจังหวัดอยุธยามันคือ.....รถกบ ไม่เหมือนใครและไม่มีใครเหมือน

ผมสบายดีครับ